بهشت رویایی

  

دل ندارد چرا شکیبایی 

از تو ای دلبر تماشایی 

            روز اول که دیدمت گفتم 

            نیست مانند تو  فریبایی 

                        چشم از دیدنت نشد سیراب 

                        چشمه     لایزال    زیبایی 

                                     این همه دوری از تو کافی نیست؟ 

                                      یا    بیا    یا    برو   به  تنهایی 

                                                    بی تو  از  زندگی  گریزانم 

                                                    کاش دستت به خون بیالایی 

                                     دل ازاین جهل و خودپسندی مُرد 

                                     زنده ام   کن  به  لطف  دانایی 

                        شعر می گویدم نه من او را 

                        به همین  سادگی و شیوایی 

            دل من خون شد و نمی گویم 

            دست بردار از این دل آرایی 

تا که خورشید قبله گاهم شد 

در بهشتم ٬  بهشت رویایی