دلتنگی

 

دل بیچاره ام این روزها تنگ است٬ می دانی؟ 

حدیث  آرزومندی  تو  از رویم  نمی خوانی؟! 

          قدم  آهسته تر  نِه  بر  دلِ  ترد  و  بلورینم 

          که شاید  تکه هایش را بچسبانم  به آسانی 

                    نمی خوانم من ازچشمت دل ازمن کنده ای یا نه 

                    من  اما  دل  نکندم  از  نگاه  تو  ٬ به  فرمانی  

                              نمی گویم که غمگینم  اگر صد سال هم  گریم 

                              که تو هر دم  در آغوش  خیالم ٬ شادتر  مانی 

                                       نیابد عشق تو پایان ٬ در این قلب پر از اندوه 

                                       هزاران  سال  اگر  با من ٬ نخندی و نخندانی 

                                               صدایم کن دوباره تا سکوت از خانه بگریزد 

                                                زبانم  بی  صدایت ٬ بند  می آید  به  آسانی 

                                                        مپوشان روی زیبایت  که  نور دیده  مایی 

                                                        چگونه چشمِ را بندیم بر خورشید نورانی؟